อาจารย์ณพัทธ์พล คุณาธนะเศรษฐ์

‘การภาวนาจริงๆ มันอยู่กับการเห็นสภาวะ’ หลวงพ่อเทศน์ตั้งแต่เมื่อเช้าเลยนะ แสดงว่าช่วงนี้ครูบาอาจารย์ท่านเน้นเรื่องนี้ จริงๆ ภาวนาจุดที่สำคัญที่สุดก็คือเรื่องนี้เเหละ ถ้าจะให้ขมวดเรื่องที่ต้องคุยทั้งหมดธรรมะทั้งหมดที่ต้องคุย ถ้าสำคัญที่สุดคือเรื่องนี้แหละ คือ ‘เราจะรู้สภาวะที่เป็นอยู่อย่างไร รู้สภาวะที่เป็นอยู่ที่เกิดขึ้นในกายเกิดขึ้นในใจยังไง’ ถ้าย่อลงมาแล้วคือ ‘การเจริญสติปัฏฐาน’ นั่นแหละ จริงๆ เป็นธรรมะหมวดที่สำคัญที่สุด หมวดอื่นๆ มันจะตามมาเอง สำคัญคือเราอ่านจิตอ่านใจตัวเองให้ออก ใจเราเป็นยังไง ธรรมชาติของจิตใจเป็นยังไง 

เราวาดภาพการภาวนา การปฏิบัติ เอาไว้แค่ตัวสมาธิ ความสงบใช่ไหม นึกภาพแล้วเราจะทำอะไร เวลาเราจะภาวนา นึกภาพออกไหม เรานั่งนึกถึงอะไรก่อน เรานึกถึงนั่งสมาธิใช่ไหม

จริงๆ แล้วการภาวนานี่มันไม่ใช่เรื่องนั่งสมาธิอย่างเดียว มันคือการใช้ชีวิตตลอดนั่นแหละ เราเปิดไอเดียใหม่ๆ บ้าง การภาวนาจริงๆ คือ “การใช้ชีวิตทั้งชีวิตนั่นแหละ” ตั้งแต่ตื่นจนนอน ‘เราเปลี่ยนทั้งหมดให้เป็นห้องกรรมฐาน’ ห้องกรรมฐานของเราไม่ใช่แค่นั่งสมาธิเอาสงบตรงนั้นมันตื้นไปหน่อย

เราจะสังเกตว่าการตัดสินใจในชีวิตของเราหลายๆ อย่างที่มันผิดพลาด 

เราลองคิดดูนะ แต่ละอย่างที่มันผิดพลาดของชีวิต 

หลายๆ ครั้งเราตัดสินใจจากกิเลส มุมมองของกิเลส 

‘มุมมองของความโลภ หรือมุมมองของความโกรธ หรือความหลง’ 

ถ้ามี 3 อย่างนี้ครอบงำอยู่ การตัดสินใจเราจะไม่เฉียบคมหรอก 

เราจะตัดสินใจโดยคล้ายๆ ว่าครึ่งๆ กลางๆ 

แต่ไม่ใช่หมายความว่ามันผิดนะ 

แต่หมายความว่า ถ้าบางทีเราถูกกิเลสครอบงำอยู่อย่างนี้ 

การตัดสินใจบางอย่างในชีวิตเรามันอาจจะไปผิดได้

แต่อย่างไรก็ตามที่หลวงพ่อบอกว่า “ผิดยังไงก็ตาม แต่อย่าถึงขั้นผิดศีล”